Er heerst in de maatschappij dat de denksport een remise-sport is. Echter dat is volstrekte onzin. Als je de 34 gespeelde partijen van afgelopen zaterdag bij DIOS Achterhoek in de damcompetitie bestudeert zie je een uitkomst van 6 gewonnen wedstrijden, 22 remises en 6 verloren partijen. Dat wekt de suggestie dat alles gelijk geëindigd is. Toch werden er helaas maar drie wedstrijdpunten gescoord voor DIOS Achterhoek..
Na grondige studie zag je zaterdag de volgende remise-varianten: grootmeester remises, salonremises, een remise-koning, een remise combinatie, een nadelige remise stand, een voordelig remise stand, spelers die met een remise-opdracht spelen, een remise aanbod, remise-partij, remise-achtig, remise-eindspel en wellicht nog een remisebaas en een remise knecht. Dan is verder nog niet genoemd de denigrerende opmerkingen zoals: “ik had je helemaal platgespeeld”” met een gelijkspel als resultaat, “dat heb je allemaal niet gezien” met een gelijkspel als resultaat. Kortom de ene remise is de andere niet en als je alle remises bekijkt hadden de uitslagen ook anders kunnen zijn en als iedereen geen enkele fout maakt wordt het zeker remise. Voor liefhebbers van analyses en combinaties verwijs ik graag naar toernooibase: Alexander en Veenstra leiden ons door het foutenfestival heen.
Voor het eerste team stond de ontmoeting met Damlust Gouda op het programma, en ploeg die al jaren in de subtop/middenmoot van de Ereklasse bivakkeert. Onze wedstrijdleider voorspelde een gelijkwaardige strijd met kansen aan beide kanten. Hij had volledig gelijk. De beslissingen vielen door de NK-finalisten. Alexander de Grote versloeg daarbij de NK debutant van der Star, die met een dubieuze opbouw en tijdverbruik het spoor bijster raakte. Hoewel Alexander een flashback had naar het vorige seizoen, was de tijdsdruk doorslaggevend en werd er gewonnen. Han moest aantreden tegen de andere NK finalist Provoost. Na een hele partij onder druk te hebben gestaan en Provoost weigerde de beste voortzetting te doen greep Han de kansjes niet en verloor. De overige partijen eindigden in remise (waarbij Frits te weinig kreeg, Boudewijn goede kansen had, Erik direct had moeten verliezen en Arnoud zwaar onder druk stond). Eindstand 10-10 waarbij ook weer geldt: een gewonnen of een gestolen punt?, ik ben van mening gezien de gehele wedstrijd een terechte 10-10 en het eerste punt in de DIOS geschiedenis in de Ereklasse.
Het tweede team heeft de eerste overwinning binnen. Het gedecimeerde Apeldoorn (met slechts 7 spelers) werd terecht met 10-6 verslagen, waarbij de zege zeker hoger had kunnen/moeten uitvallen. De enige nederlaag van Pascal had zomaar een blauwe notering moeten zijn als de aangegeven geforceerde winst door Pascal gevonden zou zijn. De tegenstander van Erik zag zwart en wit door elkaar, een simpele doorbraak bracht Erik op twee punten tegen de Grijs. Toen frank in een betere stand een schijf kado kreeg was de uitslag een feit. Jaap een mooie remise tegen een sterkere tegenstand, broer Harry daarentegen remise tegen een minder sterke speler. Aangezien de rest keurig een punt bemachtigde werd de 10-6 een feit en voorlopig een plek in de middenmoot.
Het derde team moest zijn eerste nederlaag slikken. Ook hier een spannende wedstrijd die ook anders had kunnen aflopen. Gert kon het niet bolwerken en liep vast tegen de sterke Martens. Ap zorgde voor de gelijkmaker, maar hoe anders had dat kunnen aflopen als zijn tegenstander met een krachtzet de buit binnen had kunnen halen. De remise-koning behaalde natuurlijk een punt, net zoals bijna lle andere teamgenoten, waarbij de gelijkwaardigheid groot was. Helaas werd de nederlaag van Gerben het team fataal. Daar waar gerekend was op een overwinning volgde een verwoestende nederlaag waarbij uw verslaggever hem het advies wil geven dat als iemand een positionele rampzet doet: er geen verstand van heeft of speculeert op een verwoestende combinatie. Een 7-9 nederlaag wat ook het derde team op een middenmoot plek brengt.
Tenslotte nog het vierde team, de overwinning van in topvorm zijnde Cees Groen werd helaas gevolgd door twee nederlagen van Robert en Clemens. Robert had een prima partij (afgekeken van de midweekse vooruitgespeelde wedstrijd van Mark Sanders tegen Wouter Sipma) maar kwam in een door hem zo gehate eindspel (veel te veel mogelijkheden) en verloor. Clemens kwam in een moeilijke schijvenverdeling terecht en de Smid smeedde zijn plan en won. De overige partijen eindigden weer in een remise met het gevolg dat het vierde zijn tweede kleine nederlaag opliep.
De volgende ronde wacht voor het eerste de zware uitwedstrijd tegen veelvuldig landskampioen Hijken, waar we met een 4-0 achterstand beginnen door de verloren, vooruitgespeelde wedstrijden van Frits en Mark tegen de WK-gangers Dolfing en Sipma. Wellicht kan het vierde tegen Hijken-4 hier iets tegenover stellen. Het tweede bindt de strijd aan tegen het gelijkwaardige Gramsbergen, terwijl het derde de verre uitwedstrijd tegen het sterke Maastricht wacht.