Voorafgaande aan de laatste ronde van de nationale damcompetitie had Alfred Hitchcock het scenario waarschijnlijk al geschreven. Wie van spanning houdt zou dit als boekwerk zeker moeten lezen. Allereerst ga ik vandaag de gespeelde partijen niet omschrijven, deze kunt u, soms met commentaar, naspelen op toernooibase op internet.
Het vierde team is er niet in geslaagd om de laatste wedstrijd nog te winnen. Een 4-12 nederlaag en een laatste plaats heeft als voordeel dat je het volgend jaar waarschijnlijk een stuk beter gaat doen. Ik moet wel zeggen dat de heren tijdens het afsluitende buffet zeker niet op de onderste plaats stonden. Topscoorder van het vierde team was Bernard. Het tweede team, vorig jaar zeer verrassend gepromoveerd, heeft zichzelf dit jaar veel te kort gedaan. De degradatie was volledig onnodig, nu kwam men een enkele punt tekort voor de nacompetitie en dit enkele punt is onderweg volledig onnodig verspeeld. De afsluitende wedstrijd werd met een krappe 9-7 gewonnen dankzij topscoorder Wim (tegen een niet-okselfrisse tegenstander) en Harry als captain. Maar ik weet zeker dat de heren het volgende seizoen het verloren gegane terrein weer willen heroveren.
Het eerste en derde team, met beiden nog kansen om de nacompetitie te ontlopen maakten het wel zeer spannend. Het derde team was bij een overwinning zeker van handhaving in de eerste klasse. En dat was tegen rode lantaarndrager Lunteren-3 op papier (!!) een koud kunstje. Maar aan het einde van de middag beleefde het derde een koude douche, nadat men 8-8 had gespeeld. Dat betekende een 7e plek, en laat dat nou net een gevaarlijke plek zijn. Rekenmachines en andere uitslag moesten de doorslag geven. Uiteindelijk eindigde men als beste nummer 7 en bleef men bespaard van die altijd onberekenbare nacompetitie. Even nog voor de geruststelling: Gerben: gefeliciteerd, topscoorder van het derde en prima gespeeld, Ap, zoals door jezelf aangaf: ……. gespeeld.
Bij het eerste was de opdracht even simpel, als duidelijk: er moest gewonnen worden en dan maar hopen op een wonder op een van de andere velden. Maar winnen was geen sinecure. Nummer drie WSDV was keurig in een sterke formatie op komen dagen, met wereldtoppers Groenendijk en Schwartsman. Maar een Boudewijn die Schwartsman aanpakt en tot remise dwingt, een Pim die als een stoomwals over zijn tegenstanders dendert, een Alexander die wel tot het uiterste moest gaan om de jongedame van zijn lijf te houden, een Erik die de trainster van de dames van het bord veegde en tenslotte Hendrik die in zijn super relaxte manier van spelen de winst op hield was de overwinning een feit. Met generatieremise van opa Han tegen kleindochter Luise, Joost ook zonder problemen een punt net als Arnoud. De tweede nederlaag op rij van Bas (tegen wereldtopper Groenendijk) en de nederlaag van Mark waren voor de statistiek. Al met al een sensationele 12-8 winst. Maar was dat genoeg: optie 1: als Witte van Moort een punt verliest zijn we veilig, die gebeurde niet. Optie 2: als Gouda wint van Fryslan zijn we veilig, dit gebeurde niet Fryslan won met 12-8. Dan tenslotte de laatste optie: Hoogeveen moest een punt verspelen tegen het reeds gedegradeerde DUO. Tussenstand 9-9. Alle telefonie was zodanig in de lucht dat het netwerk het niet meer aankon. Spanning liep hoog op, tenslotte was het de oude rivaal (dit was tien jaar geleden ondenkbaar dat er hulp uit Doetinchem/Vorden zou komen) DUO die Hoogeveen vloerde waardoor we de 8e plaats veilig stelden met handhaving zonder nacompetitie tot gevolg. Daarmee ook de doelstelling van het bestuur gerealiseerd. Een teamprestatie van formaat. waarbij de toppers de mindere spelers compenseerden en de mindere spelers op de juiste momenten scoorden. Hier was Alexander veruit de meest scorende spits. Met 11 punten uit 11 wedstrijden een terechte handhaving, maar wat was het spannend.
De middag werd afgesloten met een gezamenlijk buffet voor alle vier teams. Ik kan u het eten bij onze thuishaven de Grenszicht erg aanbevelen (met een mooie excursie naar de flamingo’s daarbij). De wildste verhalen kwamen voorbij, het waarheidsgehalte zal wel niet hoog geweest zijn, het alcoholpercentage daarentegen wel. Rest mij verder nog de Grenszicht te bedanken voor haar gastvrijheid, de arbiter Paulien te bedanken voor haar tomeloze en belangeloze inzet, de teamleiders te bedanken voor hun tactische opstellingen en natuurlijk alle spelers van alle teams te bedanken voor een topopkomst en speelbereidheid zodat we elke keer weer voltallig achter de borden konden verschijnen, en dat is al een prestatie op zich.
Iedereen kan en mag vanaf nu genieten van de vrije zaterdagen en wens ik alle spelers die het komende voorjaar en/of komende zomer nog achter het bord verschijnen op een van de vele toernooien alle succes toe en verdedig de kleuren van onze mooie vereniging DIOS Achterhoek. Allemaal een heel fijn halfjaar gewenst en hopelijk zien we elkaar rond september weer terug voor weer een spannend seizoen dammen.