Na afloop van de wedstrijden hoor je veelal de teksten: de nederlaag was onterecht, we hadden gelijk moeten spelen, of het gelijke spel hadden we moeten winnen of de overwinning valt door de uitslagen op de andere 100-velden weer tegen. Het is maar hoe je het bekijkt, uiteindelijk krijg je wat je verdiend, en voor een beter resultaat had je beter moeten acteren.
Het is dit jaar wel duidelijk dat het een overlevingsstrijd wordt om je in de ereklasse en de eerste klasse te handhaven. Het ziet er zelfs naar uit dat je met 11 punten uit 11 wedstrijden toch nog veroordeeld bent tot het spelen van nacompetitie wedstrijden. Maar als nieuwkomer zou je ook tevreden kunnen zijn met het bereiken van de nacompetitie, het is maar hoe je verwachtingspatroon eruit ziet.
Op het programma van de 9e ronde stond de derby van de Achterhoek op het programma: DUO-DIOS, een affiche die in vroegere tijden enorm leefde. Massaal uitgerukte pers, toeschouwers van heinde en ver, spelers die elkaar bijna naar het leven stonden, uitgebreide verslagen in de regionale kranten, kortom alles wat een derby zo leuk maakt. Huidig is het voor DUO, ondanks dat de voorzitter nog een poging waagde olie op het vuur te gooien, een hopeloze degradatiestrijd ( maar volgens voorzitter Woolschot, die verwees naar een langdradige opera, met een mogelijk goed einde) en voor DIOS een strijd tegen de nacompetitie. Dankzij een 13-7 overwinning voor DIOS is de directe degradatie definitief afgewend en vervolgt men de strijd tegen een nacompetitieplek. Voor derby-gevoelens was geen plek, het ging om de strijd op de borden. Kopman Pim moest aantreden tegen de altijd complex spelende Zweerink, met nog slechts enkele minuten op de klok had Pim al een winnende positie op het bord gerealiseerd, de definitieve fout was te eenvoudig, maar waarschijnlijk een versnelling van het uiteindelijke resultaat. Ik wacht veelal eerst maar op de analyses van Alexander voordat ik me begeef aan de interpreteren van de standen, om zo geen blunders in het verslag te krijgen. Dik moest ook tegen een van de toppers van DUO, beiden hadden veel ontzag en waren tevreden met een punt. De tweede overwinning kwam van Alexander die Sekongo naar de randen van het bord dirigeerde en zodoende een schijf kon winnen, opgave volgde snel. Han moest tegen de pedagoog Rinner. maar aan zo’n oude vent is geen kinderopvoeding meer besteedt. Na een scherpe opening haakte Rinner af, zag geen voordeel meer en bood de remise aan. Cor, die op het laatst nog vanuit Enkhuizen bij het eerste moest invallen kwam tegen de sympathieke Wassink niet in de problemen en pakte het verdiende punt. Tussenstand inmiddels 7-3 voor DIOS. Arnoud zat er dit keer ook voor een punt, het evenwicht werd niet verbroken, de remise was terecht. De enige nederlaag deze middag was voor Erik. Erik die in de halve finale goed begonnen is en 3 uit 2 ging vrij roekeloos in de aanval. De tweede Rinner wist daar wel raad mee, dunde de hoek uit en kon vrij doorlopen naar dam. Zou het dan nog spannend worden?. Hendrik had zijn favoriete tegenstander Woolschot, een scherpe aanval bracht een dammeneindspel op het bord. Hendrik bleef dit keer wel doordammen en won middels een kleine variant. Mark speelde een boeiende partij tegen Leeflang. Hij liet hem te lang leven, een combinatieve mogelijkheid werd over het hoofd gezien, nu werd het nog spannend maar de remise bleef binnen de mogelijkheden. Tenslotte won Boudewijn van de betondammer Hoekman. Pim had ondanks zijn beperkte tijd de winnende variant van Boudewijn gezien. Boudewijn niet, maar zijn weg naar de winst duurde wat langer, maar kwam er ook. Eindstand 13-7. En de glazen bleven in Doetinchem nog lang vol.
Het vierde moest ook aantreden tegen DUO-2. Ondanks de opbeurende woorden van de voorzitter over het steeds sterker wordende dadendrang van ons vierde waren ze gezien de einduitslag kansloos. Echter om de woorden van het begin te gebruiken, er had duidelijk meer ingezeten. Rob greep met nog 1 uur en 18 minuten op de klok mis en werd het slachtoffer van een lichte combinatie. Hij had het wel gezien, maar zijn vingers konden de zet niet weerstaan. Bij Wim ging het nog gekker, van een kortevleugelopsluiting naar een winnende doorbraak. Echter de dam ging er weer af en de overblijvende stand was hopeloos. Clemens, niet griepvrij, trapte door de verhoging waarschijnlijk in de 2 om 2 doorbraak en gaf op. Bernard verloor van zichzelf, gaf zomaar een schijf weg in de veronderstelling dat er een combinatie zou volgen, die er echter niet in zat. Anton, met een te lage rating 500, mocht de gehele middag achter de vrouwtjes aan zitten. Maar op het dambord was de dame hem de baas, een lichte combinatie en de nederlaag was een feit. Tussendoor had Jan, met een schijf minder een uitstekende remise gehaald tegen de Vries, en Allard tegen de sterke van Drumpt ook een prima gelijkspel. Pascal moest hard werken aan bord 1 tegen de ervaren Haijtink. Een spannende partij met een doorbraak van Haijtink werd gecounterd met een tebgendam. Het overblijvende eindspel met een schijf voordeel was niet te winnen en bepaalde de eindstand op 13-3. Zwaar geflatteerd, een 9-7/8-4 was een betere weergave geweest van de score, maar zoals in de beginalinea vermeldt, dat moet je achter het bord waarmaken.
Het tweede moest aantreden tegen mededegradatiekandidaat Kampen, een overwinning was bitter noodzakelijk om het behoud van de eerste klasse in eigenhand te houden. De uiteindelijke 8-8 is een uitslag waar beide teams niet meer opschoten. Nog altijd is de achterstand 2 punt op een nacompetitieplek. Daarvoor zullen in de resterende twee ronden toch 3 of 4 wedstrijdpunten gescoord moeten worden. Haike kwam in een kleine opsluiting maar die beperkte zijn vrijheid en gaf uiteindelijk de doorslag, een nederlaag tot gevolg. Harry maakte direct de gelijkmaker. In een volle stand restte zijn tegenstander alleen nog een wanhoopscombinatie, die snel verloor. De resterende 6 partijen eindigden allen in remise. Erik en Wim en Jaap een gelijkwaardige remise, Klaas kansen op zijn voordeel uit te bouwen. Jay vanuit een mindere stand toch een terechte remise en Frank moest diep gaan om het ene punt veilig te stellen. Eindstand 8-8.
Het derde, nog net boven de gevarenzone moest op bezoek bij het sterke OG Utrecht. Jan die een kansrijke voortzetting over het hoofd ziet en in een verliesgevend eindspel belandt. Gerard miste een doorbraak en moest met remise genoegen nemen. Cees had in het eindspel de remise voor het grijpen, hij greep mis en verloor. Bij Ap en Theo waren de remises gelijkwaardig. Chris verloor dit keer, ook hij moest twee vleugels verdedigen en dat lukte niet, verloor een stuk en de partij. Voor de verandering liep Gerben weer achter een schijf met het welbekende gevolg, een nederlaag. Gert speelde een prima tweede helft van de partij, na door een combinatie een schijf achter te zijn geraakt pakte hij de sterke ex-DIOS speler Ottink (1332 rating)hard aan, met gevolg een keurige blauwe vermelding met 1-1. Eindstand 12-4.
Met nog twee laaggenoteerde tegenstanders heeft het derde de mogelijkheid om de nacompetitie te ontlopen, maar dan mogen er geen tegenvallers zijn, hetzelfde geldt voor het eerste, ook hier nog kansen om de nacompetitie te ontlopen, maar het zal nog zwaar worden gezien de tegenstand.
Al met al nog spannende rondes te gaan, waarbij we nog niet weten of de glazen tot de rand gevuld gaan worden (door de overwinning of door het verdriet te verdrinken)of half leeg blijven.