Met nog twee wedstrijdrondes voor de boeg begint het voor de teams van damclub DIOS-Achterhoek erg spannend te worden.
Het eerste team is op een haar na kampioen en staat op de drempel van de ereklasse, het walhalla van de damsport. Toch zag het er in de wedstrijd tegen Ijmuiden lange tijd niet rooskleurig uit. Als eerste (en dat is een noviteit), verloor Han van een dame, van een dame met zelfs 150 ratingpunten minder en op een wijze waarvoor hij anderen altijd waarschuwt: “loop nergens zomaar achter”. Han deed dat wel en mevrouw Schouten zag de fraaie combinatie direct en het afspel was simpel. Toen Frits, op het allerlaatste moment opgeroepen omdat Boudewijn ontbrak met Corona (beterschap gewenst), al snel geen enkele formatie op zijn linkervleugel had, was de uitslag al wel bekend. Frits werd het Bos ingestuurd en verloor kansloos. Zou het kampioenschap dan toch nog in gevaar komen met een 0-4 achterstand?. Ook bij topscoorder Hendrik ging het niet vanzelf, vanuit een voordelige hekstellingspartij, laveerde de partij naar een bijna gelijkwaardige 7 om 7. Echter zijn tegenstander ging grof in de fout, met een achterloop en zetdwang kreeg Hendrik de punten kado. Alexander kon deze middag maar moeizaam veel voordeel op het bord krijgen en moest berusten in een terechte remise. Arnoud kreeg wel wat voordeel wat resulteerde in een eindspel met een schijf meer ,maar met geen winstkansen. Tussenstand inmiddels 4-6. De ommekeer van de wedstrijd werd door Cor gerealiseerd. Vanuit een gewonnen, maar wel complex eindspel lukte het hem (alleen maar dankzij zijn te zuinige tegenstander) te winnen. Waarbij het offeren van de laatste schijf door zijn tegenstander remise was geworden. Laten we het er maar op houden dat dit bij het geluk van de koploper hoort. De zorgen waren voorbij want de resterende partijen stonden wel erg goed. Bas had tot het middenspel weinig aanknopingspunten, maar dat veranderde toen zijn tegenstander een ruil naar de rand nam, secuur spel (dat kun je aan Bas wel overlaten) bracht de overwinning. Gert als invaller moest de gehele middag denken aan zijn auto die op de heenreis defect raakte. Hij sleutelde flink aan de partij en bracht zijn tegenstander aan het wankelen. Remise was een feit en het wachten op pechhulp zou meer tijd in beslag nemen dat de dampartij. Erik behaalde een even fraaie als noodzakelijke overwinning. Rustig bouwend aan een voordelige stand, was het dammeneindspel kinderwerk. Als laatste onze topper Pim. Met engelengeduld en een middag volledig geconcentreerd zijn, hou je het als leek niet voor mogelijk welke varianten er allemaal door zijn hoofd gaan. Na een tijdelijk offer werd er rustig toegewerkt naar een vier-om twee eindspel met natuurlijk het behoud van zijn 100% score en met een 13-7 overwinning tot gevolg. Komende wedstrijd tegen Heerenveen kan het officiële kampioenschap een feit worden.
Bij het tweede team gieren de spanningen door de keel. Van alles, na de verrassende uitslagen van de 9e ronde, is nog mogelijk. Degradatie, nacompetitie of volledige handhaving. Hier begon de wedstrijd al even dramatisch als bij het eerste. Ap speelde tegen een pupil, maar wel eentje die al zijn wedstrijden in het blauw is geëindigd en die ook deelnemer was van het EK voor pupillen. Met 250 punten lager rating trok het jong zich nergens wat van aan (zelfs niet van een damcombinatie die hij nog even op internet zette) en lichte onze ervaren Ap een beentje. Klaas speelde zonder risico naar de remise. Gerard stond beduidend beter, maar waarschijnlijk te weinig voor de winst. Dik deed waar hij goed in is, en zette zijn toch geen kleine jongen in de Hoek. De sterkste speler van Tilburg werd verslagen en de tussenstand kwam weer op het hoopgevende 4-4. Ook Harry had het betere van het spel, maar hier ook niet doorslaggevend. Gerben stond lastig en het was een opluchting dat er een remiseaanbod kwam hetgeen hij terecht accepteerde. Ook Bert had een lastige tegenstander maar kwam geen moment in de problemen. Als laatste was Chris nog bezig, moest duidelijk de remise gaan zoeken, maar deze was ruimschoots voor handen waardoor er een 8-8 op het scorebord kwam.WSDV-3 zal de volgende ronde een zware kluif worden, maar punten zijn en blijven noodzakelijk om het in eigen hand te houden.
Bij het derde team liggen er nog volop kansen voor directe promotie of nacompetitie, maar ook is het nog mogelijk om met volledig lege handen het seizoen te eindigen. Drie teams strijden om twee plekken. Dat een Vos wel zijn haren verliest maar niet zijn streken is een gezegde die zeker van toepassing is op de 9e speelronde van het derde team. De beide heren Vos (of zeg je Vossen?) zorgden er persoonlijk voor dat het derde team won van concurrent Harderwijk-2. Harry bouwde een prima positionele stand op en zijn broer deed het zelfde. Harry won positioneel en zijn broer……, die won geforceerd door schijfwinst en kreeg de Pluim van zijn tegenstander. de enige tegenvaller was het verlies van Frank ten Hagen. Wel de sterkste tegenstander maar in de huidige vorm van Frank is de nederlaag tegenvallend. Jan pakte een simpele remise, Cees kwam heel goed weg, verlies zat er direct in. Jay kwam niet in de problemen. Erik daarentegen stond na het behalen van de fraaie dam volledig gewonnen maar verzuimde het karwei te klaren. Met het terechte puntje van Wim was de mooie 9-7 overwinning een feit en gloort er nog hoop op de ranglijst. WSDV-4 zal dan aan de zegekar gebonden moeten worden hetgeen een heet middagje gaat worden daar in Wageningen met ons tweede en derde.
Het vierde team kent geen druk en had bijna het derde geholpen door WSDV-4 een puntje afhandig te maken. Gerrit speelde wederom een beresterke wedstrijd, een mooie blauwe notering geeft extra glans aan de overwinning. Bernard ging te simpel op het hakblok middels een standaard-combinatie en hetzelfde lot onderging Haitze ook. Jan Huisjes bracht de score weer op 4-4 kreeg de punten kado. Jan Fokkink kreeg een dubbel dreiging tegenover zich en moest capituleren. Allard pakte een verdienstelijk punt tegen een sterkere tegenstander. Clemens had de gelijkmaker op de voet, maar het jeugdig talent was hem te snel af, helaas remise. Rob had het betere van het spel, helaas zat er niet meer in dan remise, met gevolg een 7-9 eindstand. Zeer geflatteerd, er had zeker meer in kunnen en moeten zitten. Op naar de volgende tegenstander uit Heino.