Je hebt het allemaal wel eens gezien als een voetballer scoort, trekt ie z’n shirt, uit, maakt een salto, stuurt een hartenhand weg, wordt bedolven onder zijn teamgenoten, rent naar de trainer en krijgt een uitzinnig applaus van de supporters. Dit was het exacte beeld na een knotsgekke laatste dammiddag van de nationale competitie. Het derde team wat volledig gerekend had op de nacompetitie zorgde zelf voor een keurige overwinning. Na prima overwinningen van Harry, Jan en Erik en Jaap die aan de Dijk werd gezet restte een 10-6 overwinning. Het feit dat er al spelers vertrokken waren gaf aan dat er geen moment rekening is gehouden dat het zwakke Harderwijk-2 Wapenveld een punt afhandig zou maken. Echter sport is o, zo mooi. Daar werd het 8-8 en het kampioenschap en promotie naar de eerste klasse een feit. We mogen hier echt spreken van een teamprestatie, want een kampioen die op de topscoorderslijst bij de eerste 10 geen spelers heeft moet wel zeer homogeen zijn. Onderstaand treft U de foto aan van het winnende 3e team. Voor wie de foto niet geheel goed kan bekijken of twijfelt aan enkele spelers moet morgen de oogarts maar bellen of contact opnemen met de teamleider, daar ligt de volledige verantwoordelijkheid van deze niet gefotoshopte foto.
Een andere zeer heugelijk feit is de directe handhaving van ons tweede. Heel verwonderlijk was dit niet, er was zelfs een oud-dammer uit Amerika overgevlogen om voor deze wedstrijd aanwezig te zijn. Chris Jurriens, een begrip voor DIOS-Achterhoek werd meteen gekoppeld aan de sterkste dÁmateur. De cowboy was het spelletje nog niet verleert en behaalde simpel een punt. Toen Dik ook deed waarvoor hij dit keer in het tweede speelde namelijk winnen, kon het eigenlijk al niet mis. Frank bekroonde de middag en de overwinning was een feit. Geen enkele nederlaag en dus 10-6 winst met handhaving op eigen kracht. Ook hier geen enkele speler in de toptien van de topscoorderslijst.
Historisch was ook dat geen enkel team deze laatste ronde verloor. Ons vierde, dat moest aantreden tegen de sympathieke dammers uit Laren, zou een zeer moeilijke middag gaan beleven, tenminste als je de rating zag. Alle spelers van DIOS hadden een lagere rating en moesten aan de bak. Jan Fokkink won fraai van de teveel op zetjes spelende Roeterdink. Toen de andere Roeterdink wel middels een zetje won en Allard verrast wordt door een venijnige combinatie leek een nederlaag onafwendbaar. Maar de speler van de dag werd Rob Broekman (zonder rating) tegen Egbert Harkink met een rating van 1115. In een 10-om 10 offerde Rob zomaar een schijf waarna de Larense crack direct moest capituleren. Prachtig, hoe een koe een haas vangt. Ook hier geen spelers in de toptien (sorry Gerrit jij nou nog net wel), dit kenmerken de drie teams van DIOS, de verschillen zijn klein en de bereidheid tot knokken groot.
Het eerste, al kampioen, liet nogmaals zien hoe je een tegenstander oprolt. Ik zal hier de partijen niet behandelen maar me beperken tot enkele wetenswaardigheden. Het eerste team speelt een clean-sheet (11 overwinningen), Hendrik wordt op het laatst nog achterhaald door Alexander op de topscoorderslijst, nu eerste en tweede plek. Pim verliest in de laatste wedstrijd voor ’t eerst een punt. Arnoud valt uit de toom door een nederlaag. Dat Boudewijn en Bas winnen is geen nieuws.
Alle verwachtingen die voor het begin van de competitie binnen het bestuur en haar adviescommissie besproken zijn zijn meer dan behaald. Uniek is dat van 1 vereniging twee teams kampioen worden en promoveren, dat gebeurt zelden en heeft dit jaar ook alleen maar bij DIOS plaats gevonden. Versterkingen hebben de sfeer en de prestaties op alle niveaus een flinke boost gegeven.
Het is een fantastisch gezicht op elke thuiswedstrijd bijna 70 dammers en toeschouwers te mogen begroeten, daarnaast is de humane verzorging door cafe-restaurant Grenszicht een Michelin-ster waardig. Duidelijk is dat uw verslaggever hier ook een graantje van denkt mee te pikken, maar mijn bijdrage is puur amateuristisch en is met geen geld te betalen.
Zo zit zo’n seizoen er opeens zomaar op (eigenlijk totaal onverwacht, want we dachten nog wel enkele wedstrijden te moeten spelen), en gaat iedereen weer zijn eigen weg. Een aantal toernooitijgers zullen van de zomers nog wel achter een bord verschijnen, zo zullen Erik en Han nog de halve finale van Nederland gaan spelen, en zullen anderen genieten van een zomerse onderbreking van het dammen. Maar een ding weet ik zeker, als het weer augustus wordt gaan de damkriebels weer komen en zien we elkaar gezond en wel achter het bord. Tip: blijf wel oefenen want spelen in de Ereklasse, in de eerste klasse en in de tweede klasse is en wordt zeer pittig.
Het gaat jullie goed en tot volgend seizoen.