Allereerst zijn we als damclub verplicht onze excuses aan de inwoners van de Holterhoek aan te bieden, zij hebben afgelopen zaterdagmiddag wellicht zonder stroom gezeten, aangezien de spanning bij Grenszicht door alle dammers op een piekbelasting afstevende. Het begon al met de openingsspeech van onze voorzitter waar ook de vonken van afspatte. Aan alle 8 teams werd medegedeeld dat de belangen enorm waren, promotie, degradatie, nacompetitie het hele rijtje ellende kwam langs. Daarnaast was het ook nog een hele opgave op de hordes toegestroomde toeschouwers een ontspannen middag te bezorgen, waarbij de supporters zich voorbeeldig gedragen hebben. Alles was te danken aan onze arbiter Paulien, die de hoofdschakelaar van deze middag was, elk opstootje werd gesust, overspannen reacties werden geneutraliseerd, kortom een arbiter met gevoel voor spanning.
Onze damvrienden uit Laren (zo mag ik ze toch wel noemen), koploper van de 2e klasse B moest tegen het vierde (combinatieteak) van DIOS. Na een reprimande de vorige ronde aan ons vierde hebben de heren laten zien weer bij de damles te zijn. Ondanks de laatste plaats werd er goed tegengas gegeven. Ja Nijland verloor van zichzelf en Robert is de beul van Laren, ditmaal moest Dinand het onderspit delven. Cees pakt een gelukkig punt, maar had met een standaardcombinatie moeten verliezen. Jan Fokkink speelde safe en schreef ook een punt erbij. Met een prachtige blauwe notering pakte Anton (rating 508) een mooie remise tegen de sympathieke Beuzel, echter er had zelfs een schijfvoordeel ingezeten. Maar daarmee was de koek op en ging de wedstrijd in een stroomversnelling uit. Allard middels een te gevaarlijke aanval, Bernard met een opgesloten rechterflank, en Stefan positioneel. Eindstand 5-11 waarmee Laren op een nacompetitieplek bleef voor promotie naar de eerste klasse.
Het tweede team had de opdracht om Roden/Leek te verslaan. Dat is überhaupt al niet eenvoudig aangezien zij de beste dammers uit twee gemeentes halen. Klaas haalde zijn eerste overwinning dit seizoen binnen door geconcentreerd de goede velden te houden en langzaam maar zeker de electrische stoel te bedienen. De spanning werd te groot en Klaas won. De gebroeders Vos ruiken hun tegenstanders al stroomopwaarts, de achtervolging werd ingezet, maar tot een echt gevecht kwam het niet, beiden remise. Wim kwam nog in een voordelig eindspel, maar zelfs met behulp van de familie werd de winst niet gevonden. Erik lette even niet op (zetcontrole heet dat) en de Haan kraaide victorie. Jay en Pascal speelde beide prima en geen fouten gemaakt, dus ook remise. De winst had moeten komen van Frank, dit jaar toch al aardig in vorm (heb ikzelf aan den lijve mogen ondervinden) was geforceerd een schijf voor gekomen. Een winnende twee om twee werd nagelaten omdat de spanningsmeter waarschijnlijk een vastloopvariant zag. Echter Frank werd bestreden met zijn eigen specialiteit: slagzetten. Helaas remise tot gevolg, daarmee eindigde de wedstrijd in 8-8 waarmee beiden teams in de gevarenzone blijven. Voor het tweede zal alles uit de meterkast gehaald moeten worden om de reddingsboei, de nacompetitie, te bereiken.
Het derde team deed uitstekende zaken, werd daarbij in het zadel geholpen door de tegenstander die door ziekte slechts een zevental kon opstellen, daarmee had Jan de punten binnen, maar ook met een tegenstander had ik wel op twee punten gerekend. Theo had een eenvoudige klus, de tegenstander was met de gedachten al op een hutje op de Hei en trapte zomaar in de val. Cor, halve finalist voor het NK, hield de sterke Palmer onder controle. Gerben won fraai middels een bekend eindspelfinesse die door tegenstander Moerlie heerlijk werd opengezet. Gerben ging met de drank aan de haal, knoeide bijna in de meterkast, maar het ging net goed. Chris en Gerard hielden de voorsprong vast en deelden de punten. Ap stond allang goed, maar voor winst was het nog niet duidelijk, die duidelijkheid kwam er wel en de winst ook. Gert die zijn tegenstander spaarde op de klok, werd vervolgens zelf gespaard door zijn tegenstander die de winstforcing niet zag en remise toestond. Eindstand: 12-4. En huidig op een veilige 5e plek, echter maar een wedstrijdpunt scheidt hen van de nacompetitie, er zijn nog punten nodig.
Het eerste had de opdracht om als jager de prooi te pakken, anders kwam zelfs de degradatiestreep nog dichtbij. Gezien de paringen was ik er wel gerust op dat er kansen lagen bij Boudewijn, Bas en wellicht ook bij Pim. Moeilijkheden zouden er bij Joost en Han kunnen komen. Harry, op het laatst opgeroepen als vervanger kweet zich van zijn taak, kwam volledig gelijkwaardig te staan met Twilhaar (180 ratingpunten meer). Maar dat hij het remiseaanbod deed zegt genoeg over het ontzag voor Harry. Arnoud had de snel spelende Linssen tegenover zich, licht nadelig, maar voldoende voltage voor de remise. Boudewijn won eenvoudig. Zijn tegenstanders was meer bezig met het verorberen van zijn fruitmand dan op het dambord. De stenen vlogen als knollen van het bord en de fout van van de Weerdhof was door ons vierde waarschijnlijk ook gevonden. Ook bij Bas kwam er een simpel zetje op het bord, tegenstander had al moeite om alles te doorgronden (ondanks scherp spel) en het was wachten op de fout. Hendrik en Alexander hadden de scorebord goed in de gaten gehouden en namen geen risico’s meer, beiden remise. Tussenstand 8-4. Erik, ook halve finalist van het komende NK, had het betere van het spel, een damcombinatie werd geneutraliseerd en remise een feit. Han, die door Hendrik erop werd gewezen dat hij tegen een professor speelde, had het als boerenpummel natuurlijk zwaar. De kennis van de professor tegen het harde werken van de boerenzoon, Kort (ook halve finale NK) hield het kort, kwam toch nog in een voordelig middenspel, Han D’ran en de remise werd gevonden en het tiende bordpunt ook. Joost had de sterkste tegenstander, die ogenschijnlijk zonder energie en inspiratie speelde. Joost had het zwaar, de remise werd vergeten, het moeilijke eindspel fraai tot winst gevoerd door Andriessen. Dan komt het weer neer op Pim, die onder tijdsdruk altijd de beste zet vindt en tegen Terwel (zeker een sterke speler) fraai de winst noteerde met een 12-8 overwinning tot gevolg. Daarmee zijn we van jager het wild geworden. Huidig 1 punt/plaats boven de nacompetitiestreep, het kan nog alle kanten op.
Aan het einde van een zeer spannende middag konden de pace-makers en fietsaccu’s weer opgeladen worden, de buurt weer voorzien worden van stroom en de ontlading bij DIOS groot, nu tijd voor ontspanning en opladen voor de volgende rondes. Wens ik de heren Erik ten Hagen en Cor Westerveld succes toe in de halve finale, hoe mooi zou het zijn dat er ook eens een DIOS-Achterhoeker in de NK finale zou komen.