Op weg naar weer een damzaterdag kwamen de teams aan in het mooie Drentse land en in het mooie Limburgse landschap. Het ziet er voor de boeren goed uit, prachtige wijn-oogsten en voldoende aardappelen, uien en mais. Daarbij valt de oogst van de DIOS-teams volledig in het water, slechts een wedstrijdpunt kon er worden bijgeschreven deze zaterdag. Na een weersomslag en kijkend naar de standen in de competitie (drie teams staan 9e en een team zelfs 10e) dan hoef je geen helderziende te zijn (of je moet je kapitaal willen vergokken) om te voorspellen dat er geen kampioenschap in zit en dat het strijden wordt tegen (versterkte) degradatie. Van deze somberheid zou je zomaar een herfstdepressie kunnen oplopen en als we niet oppassen raken we ook nog in een winterdip.
Bij het eerste team is het duidelijk dat de 1200 spelers (ik laat Joost erbuiten, hij is de uitzondering op de regel) de kop van Jut zijn. Na drie ronden met een totaal 13 wedstrijden zijn ze niet verder gekomen dan 6 schamele remises. Toch als ik naar de partijen kijk, hadden dit er veel meer moeten zijn. Ook de derde ronde, tegen wederom een topclub, eindigde in een 12-8 nederlaag. In de wetenschap dat we al met 4-0 achter begonnen, eindigde de resterende 8 wedstrijden in een 8-8, zowaar niet slecht.. . Hijken DTC jarenlang een van de topteams begon dankzij de twee wk-gangers met een geruststellende 4-0. De grootmeesters van der Zee en Jansen remiseerden. Bas maakte korte metten met Faber die te gemakzuchtig achter een schijfje liep en een damzet om de oren kreeg. Ons jonkie Pim moest tegen de jeugd van het NL-damteam: Matheo Boxum. Er viel niets te bereiken en op 40 zetten werd de vrede getekend. Toen Joost een 4 om 4 nog wist te winnen, mede dankzij een aderverKALKing van zijn tegenstander (de enige verliesgevende zet) ,zat er zowaar een stunt. Alexander kreeg op zijn verjaardag geen cadeautjes, daarvoor is Scholma teveel prof, en ook hier een remise. Arnoud kwam ook niet in de problemen, de rode Kreeft was onder controle, de remise een feit. Dan Erik nog, al vanaf het begin in grote tijdnood, bouwde hij zijn stand riskant op. Na een tijdelijk offer wilde Erik te graag en werd verschalkt door een bekende wending. Daarmee was de tussenstand op 10-8 gekomen. Han speelde nog tegen de op het laatste moment uitgenodigde WK-ganger Domtsjev, die vanwege visum problemen niet aan de start verscheen in Curaçao. Dan maar tegen die koele DIOS-dammer moet hij gedacht hebben. Han speelde een prima partij, kwam natuurlijk in de verdrukking maar maakte het Domtsjev enorm lastig (waren zijn eigen woorden). Slechts een winstgang en die werd gevonden. Ook complimenten van mijn teamgenoten dat ik zo taai verdedigd had, wellicht door 2 uur te chauffeuren en 5 uur te dammen waren de knollen op. Echter thuis aangekomen moest er weer zonodig een damfanaat uitgezocht hebben dat ik toch de remise gemist heb, dan denk je: was ik maar een egel en wil je graag in een lange winterslaap, maar ja, het leven gaat door. Eindstand 12-8.
Het tweede team deed de tegenstander meer eer aan dan zichzelf. Een Vechtstreek, daar zouden de Achterhoekers toch voor moeten staan, er werd echter een achterhoedegevecht geleverd waarbij we massa punten gemorst hebben. Haitze leverde een keurige remise. Wim dacht een tijdelijk offer te kunnen plaatsen, en toen de schijf teruggewonnen werd, verloor hij er aan de andere kant 4. Als de schade dan niet beperkt wordt tot een schijf is de nederlaag een feit. Ook Erik was niet scherp en verloor te simpel een schijf en de partij. Het was niet de dag van WDV-ers en DSV-ers!. Harry Vos was zelfkritisch. Hoe kan een mens nou een andere zet dan dan dat hij wilde. Het overkwam Harry, de omklemming was een feit, net als de 0. Inmiddels stond er 7-1 op het scorebord en was het net Nederland-Frankrijk: schade beperken. De resterende partijen eindigden allen in remise, maar daarbij hadden Harry overwicht, Jaap goede kansen, Frank te vroeg remise en Jay ook te snel remise gegeven gezien de tussenstand. Eindstand 11-5.
Over het derde team ook weinig goeds te vermelden, wat zonde om de wedstrijd te verliezen, geheel onnodig. Gerard deed in een vrijwel gewonnen stand even een terugruiltje, de verwoestende dam deed pijn, in plaats van een voorsprong een achterstand. Gerben was dit keer een lust om te zien, aanvallend met een mooie omsingeling, waar zie je dat nog. Terecht een overwinning. Cor kwam niet verder dan remise, daar waar van tevoren misschien iets meer verwacht werd. Jan was te passief, kwam nog wel op dam, maar afname betekende verlies. Ap had meer verdiend maar een mooie positionele partij levert nou eenmaal niet altijd twee punten op. Theo bracht wederom een 1-1 op het bord, het evenwicht was ook niet verbroken. Ondanks de 7-5 achterstand zat er in Maastricht zeker nog wel een gelijkspel in. Gert speelde tegen de toerenhoge favoriet (meer dan 200 ratingpunten verschil) prima. Echter in een 4 om 4 (waar heb ik at eerder gezien?) raakte hij het spoor bijster en verloor op ongelukkige wijze. Hetzelfde overkwam Chris, die de twee punten op zak had. Hoefde ze alleen nog maar uit te pakken. Een mooie tric-trac winst zat erin. Chris vond het niet en de nederlaag van 10-6 was een feit en onnodig. De terugreis zal een lange, stille tocht geweest zijn.
Dan hebben we het beste maar voor het laatst bewaard. Het tot dan toe puntloze vierde team sprokkelde haar eerste punt binnen. Waar samen reizen met het eerste team al niet toe kan leiden. Allerlei tactische en technische snufjes werden besproken, ik geloof niet dat de heren van het vierde er ook maar iets aan hebben gehad. Bij Jan was de gedachte alleen maar bij zijn auto, zou deze er nog staan of weggesleept zijn….. Het kwam goed. Robert heeft veel baat gehad bij de vooruit gespeelde wedstrijden van het eerste. Daar heeft hij veel openingskennis opgedaan, die hij vandaag in praktijk bracht. Een basiscombinatie bezorgde hem een bijna vrije middag. Bernard was een maatje te groot voor Gery. Gery, die afgelopen seizoen de beginselen van het dammen bij DIOS heeft opgedaan. We konden zien dat ze sterker geworden is, maar van Bernard winnen zat er nog niet in. Allard was niet scherp vandaag. Een onoplettendheid bracht hem schijfverlies, dit heeft hij niet meer kunnen verwerken, er volgde nog een fout en de partij was definitief over. Gerrit had als invaller de helft van de rating van zijn tegenstander, daarmee hoef je hem natuurlijk niet zomaar een schijf te geven. Gerrit sputterde nog een tijdje tegen maar de motor begaf het. Clemens kende een innige omhelzing. Met ex-lid Bert kwam hij in de kettingstelling, met kunst en vliegwerk en een schijf achter kwam er weer lucht. Maar juist op dat moment sloeg het noodlot of Bert hardhandig toe. Afruil gevolg met een combinatie was teveel. Tussenstand 6-4. Man of the match was wederom Cees, een score van 100%. Ondanks de voor dammers vervelende vingerblessure (een vingerzet zit er even niet in) bracht Cees de partijen weer op gelijke hoogte. Een mooie centrumstand was nog niet voldoende voor de winst, een achterloop van de tegenstander wel. Stefan kon ook de winst niet rondkrijgen, een gelijkwaardige remise kwam er wel. Dan waren alle ogen gericht op Jan (Jan die al zijn ogen op zijn auto had gericht). Een dame zonder rating, dat moet te doen zijn. Maar de praktijk leerde dat ook zonder rating een prima partij afgeleverd kan worden. Een volledig gelijkwaardige partij eindigde in remise waardoor 8-8 op het scorebord kwam. Voor Jan was het nog belangrijker dat zijn auto veilig in Hengelo geparkeerd stond.
Over drie weken het vervolg, met voor het eerste wederom een zware tegenstander Witte van Moort, het tweede ontvangt Dokkum, het derde Tilburg/Eindhoven en het vierde ook Witte van Moort.