DIOS eindigt door monsterscore in linker rijtje
De laatste ronde voor de bondscompetitie voor de twee DIOS teams stond op het programma. Voor het eerste team was er nog veel aan de hand: het behalen van de 5e plaats, het behalen van het linker rijtje, 9 e worden en de nacompetitie moeten spelen. Voor een dergelijke topsport zeker de moeite waard voor het IOC om verregaand onderzoek te doen naar matchfixing. Het is niet uitgesloten dat er contact geweest is tussen beide verenigingen, alhoewel ik dit niet kan zien aan mijn bankrekening, over dit duel. Op zijn minst is het verwonderlijk dat pa Knipper, spelend voor Hijken, zijn zoon Marcel, spelend voor DIOS, deze wedstrijd opzadelt met een bezoek van zijn vrouw waardoor DIOS niet op z’n sterkst kan aantreden. Een parlementaire commissie zou hier onderzoek naar kunnen doen…. Het was wel lovenswaardig dat Hijken, ondanks het feit dat dit team gedegradeerd is, voltallig en op volle sterkte in Beltrum aan de wedstrijd begon.
De eerste resultaat was voor Jaap Knipper, via een bekende combinatie die Bert ook wel kende maar er toch intrapte, kwam er een doorbraak ten koste van 1 schijfje op het bord. Wat Bert ook probeerde, de remise zat er niet in. Hierdoor eindigde Bert als meest consequent verliezende speler, 6 nederlagen en geen enkele overwinning. Ik acht de kans erg groot dat hij deze score volgend jaar zeker verbeteren gaat. Arnoud wist ook wel raad met zijn tegenstander, toen deze allemaal hangende schijven ging smeden, was Arnoud er als de kippen bij om deze Smit helemaal af te straffen. Ove, een echte teamspeler, die als de nood hoog is een wereldreis maakt om er toch bij te zijn (dit moet ik natuurlijk wel schrijven, aangezien hij dit ook leest;)) stond steeds aan de goed kant van de score. Een laatste trucje werd door niet zomaar een tegenstander, maar zelfs een Koning, gezien en die kon middels een driedubbel offer de koninklijke remise binnenhalen.
Jan, door zijn leeftijd al denkend aan kalkgebrek, had deze middag zeker geen gebrek aan Kalk. Zijn tegenstander vatte het oudje te licht op en meende zich van alles te kunnen permitteren. Maar de sluwe oude strijder pakte de handschoen op en won gedecideerd. Alexander, ook erg consequent, weet remisestandjes toch vaak in winst om zetten. Zijn tegenstander kwam een schijfje achter en raakte de weg kwijt. Echter er was een prachtige Laan naar de remise, die werd niet gevonden en de tussenstand kwam op 7-3. Toen Theo, die helaas Dimitri moest vervangen en met helaas bedoel ik natuurlijk door de ziekte van zijn vrouw, zich opofferde om tegen een drent te gaan spelen die meer dan 250 ratingpunten meer heeft, en deze zelfs wist te verslaan werd de victorie compleet. Wel gezegd moet worden dat er op het moment van schijfverlies die niet nodig was geweest en de remise er nog in zat. De Drent vond dit niet en verloor kansloos.
Frits die volgens zijn tegenstander als een dolle op het bord speelde en er niets van zou hebben gezien, zag zijn aanval doorslaan en toen Dollekamp er zelf niets van zag kwam er een vernietigende rondslag op het bord met winst. Toen Ap ook Siep onder controle hield en middels een leuke partij tot remise dwong viel alles deze middag goed uit. Han, dit seizoen zeer consequent in het remise spelen van verloren eindspelletjes zag een aantal kansen over het hoofd, en had moeten verliezen. Maar het geluk was aan zijn zijde en de remise kwam binnen. Tenslotte won Erik, nadat hij geruime tijd in een mindere positie had vertoefd, een overmachtseindspel. Zijn tegenstander probeerde het nog wel maar de 15-5 eindstand kwam op het bord. Hetgeen resulteerde in een keurige 6e plek in het linker rijtje met een evenaring van het bordpunten-clubrecord. Het tweede team speelde om des keizers baard tegen DES Lunteren. Gerrit, de jubilaris die 60 jaar lid is van de dambond, was hiervan volledig onder de indruk en liep ondanks schijfwinst een vernietigende nederlaag op. Ik had het gevoel dat hij daar niet zo mee zat, tenminste dit was naafloop tijdens de jubileum-toespraak niets van te merken. Ook vanaf deze zijde gefeliciteerd!!.Harry Vos had waarschijnlijk de middag van zijn leven. Hij mocht aantreden tegen een jeugdspeler, die behalve een middagje dammen ook een middagje boeken wilde lezen. Aangezien hij beide niet kon, was de nederlaag als snel verwacht. Jaap was daarvan ook onder de indruk en meende een doorbraak te kunnen nemen, maar gezichtsbedrog, de schijf was al weg en Jaap stond er twee achter en gaf op. Toen Dirk won en Jay verloor lag een kleine nederlaag in het verschiet. Allard, bezig aan zijn tweede jeugd, trof een aanstormend talent? als tegenstander, speelde solide en de remise was een feit. Toen ook Bernard (moeizaam, zie analyse) en Jan (ondanks een schijfje meer) remise speelden moest de laatste partij de beslissing brengen. Echter niet de partij was beslissend maar de arbiter. Arjan van Galen, toch een topper van weleer, stond iets voordeliger tegen Gerben, maar verkeerde in grote tijdnood. Toen zijn tijd voorbij was, kwam het aloude smoesje tevoorschijn van : “de klok doet het niet goed”. Arbiter Huisjes, vaak doelwit van allerlei onheuse bejegeningen (het lijkt wel voetbal), probeerde de klok en zag dat het goed was en verklaarde de partij terecht als verloren waardoor de 10-10 eindstand op het bord kwam. Ondanks dat er helemaal niets meer op het spel stond, weigerde DES de formulieren te tekenen en zal de KNDB zich hier wel over gaan buigen. Hierdoor eindigde het tweede team op de 7e plaats en valt dit volgend jaar nog zeker te verbeteren.
Het succesvolle seizoen zit erop, ik wil al mijn teamgenoten en clubgenoten bedanken voor alle inspiratie die jullie mij hebben gegeven om van alle wedstrijden een enigszins leesbaar verslag van te maken. Met dank aan CR Spilman voor het voortreffelijke afsluitende diner wens ik iedereen een fijne damvakantie toe.