Op de eerste speeldag van de nationale damcompetitie gingen vier teams van DIOS naar diverse oorden (Amsterdam, Arnhem, Laren en Raalte). Altijd afwachten hoe iedereen de zomer doorgekomen is, van dammers die door het spelen van toernooien of op internet hun damkwaliteiten op peil gehouden hebben, tot dammers die het dammen en de notatie bijna verleerd zijn. Achteraf mogen we terecht constateren, in tegenstelling tot voorgaande jaren, dat de start veelbelovend is. DIOS-1, met de broodnodige versterkingen, speelde moeizaam maar won ternauwernood met 11-9 van 020, het tweede leverde een prestatie van formaat door het versterkte tweede team van Arnhem op een 9-7 nederlaag te trakteren. Ook het derde team kwam prima voor de dag en verschalkte provinciegenoot Laren met 9-7, terwijl het vierde waarschijnlijk de beste prestatie leverde, tegen Raalte die ruim 200 ratingpunten meer heeft werd (ook nog onnodig) met de kleinst mogelijke cijfers verloren 9-7.
Het eerste team reisde af naar Amstelveen, waar 020 de tegenstander was. Een zeer ervaren team, met zeker drie (groot)meester in het team (en qua rating het derde sterkste team in deze klasse). Een warm welkom was er aan ons kwartet nieuwe spelers: Pim, Bas, Dik, en Boudewijn. Na de kennismaking en het verstrekken van de sponsorkleding was al snel duidelijk dat deze heren ons nog wel een aantal punten gaan bezorgen. Toch ging het deze middag niet vanzelf. Opdracht was simpel, er mocht geen partij verloren gaan, de uitvoering was moeizaam. Het begon prima met Erik die er een listige combinatie invlocht, zijn zwakkere tegenstander trapte erin en de 2-0 een feit. De nestor van het gezelschap Han, had tegenstander Pasman tegenover zich. Die breed uit wist te vertellen dat hij Pim of Frits graag op remise gehouden had en speciale kennis had van het klassieke spel. Han, die als opa de nodige nachtrust gemist had en deze zomer nog geen schijf (behalve in de tonic) gezien had, herinnerde zich de teamopdracht en maakte remise in een klassiek spel met zeeen van tijd. Het voordeel van de huidige sterke selectie is dat uw verslaggever zich kan beperken tot de feiten en er geen technisch verslag van hoeft te maken (hij ziet het allemaal toch niet/of snapt er toch niets van). Als derde was Bas uit, beide (tegenstander Wiering) MI maakten er een echte positionele partij van, die terecht in remise eindigde. Pim, onze duidelijk sterkste speler, pakte alle essentiele velden en had geen enkel ontzag tegen de Koning (wie tegenwoordig wel in deze monarchie?). Winst zat er al enige tijd aan te komen en de tussenstand van 6-2 zag er geruststellend uit. Toch kwam de ommekeer bij Frits, in een partij met vele combinatieve dreigingen (die door beiden zeker tijdens de analyse gezien werden) raakte Frits verstrikt in het combinatienet en Capelle pakte de winst. Alexander zat aan bord 1 tegen van Heun, die geheel niet bang was en er een echte partij van maakte. Ik heb het voordeel voor Alexander niet kunnen vinden (maar dat gaat hij vast nog wel aantonen, over technische kennis gesproken..) en moest berusten in een puntendeling. De spanning werd volledig teruggebracht door Bastiaannet, of beter gezegd door Arnoud. Hij kwam terecht in een dodelijke halve hek, en na uitdunnen bleef er niets meer over, Arnoud spartelde nog tegen maar was kansloos en de tussenstand kwam zomaar op 7-7. Dat Hendrik enorm voorbereidt was op deze wedstrijd was wel te zien aan het feit dat de sponsorkleding ontbrak (sanctie daarvoor zal hij wel accepteren). Op het bord vlogen de kansen over en weer, na de beginfase kwam Hendrik met een vervelende schijvenverdeling te zitten, maar loste dat goed op waardoor hij kansrijk kwam te staan, juist op dat moment ontbrak zetcontrole en kon zijn tegenstander een zetje naar remise nemen. Zouden we vandaag al de eerste punten morsen?. Gelukkig zette Dik de Kroon op het werk. Hij gebruikte daarbij alle beschikbaar gestelde tijd, maar kreeg daarmee steeds meer voordeel. Na een kleine forcing werd de positie van Kroon onhoudbaar. Secuur afspel en de winst voor Dik (en DIOS) was een feit. Tenslotte was Boudewijn nog in een strijd verwikkeld met Rob Geurtsen. Lange tijd leek het voordeel aan de zijde van Boudewijn, maar het sloeg niet door en de remise was een feit. Al met al een terechte maar wel zwaarbevochten overwinning 11-9.
Het tweede team werd volledig verrast door de opstelling van CTD-2. Vele namen van toppers (Twilhaar, Aliar, Palmer en nog vele anderen) stonden op papier. Een echte motivatie voor ons tweede om er nog een schepje bij bovenop te doen. Klaas kwam tegen oud DIOS speler Neutel in de halve hek, maar dat leverde hier geenprobleem op, remise was een feit. Theo pakte een keurige remise tegen Palmer, maar het partijverloop laat zien dat dit er twee hadden moeten zijn. Harry G bleef gecontroleerd de aanval zoeken, en naarmate de stand dunner werd, werd het voordeel groter en de winst een feit. De partij van Gerard was uiteindelijk doorslaggevend. Gerard werd noodgedwongen in een zeer lastige stand gebracht en koos voor de enige juiste variant: de alles-of-niets variant. Willemsen ging er in mee en overzag de forse rondslag, hetgeen 6-2 voorsprong betekende. Gerben voegde er een terecht punt aan toe. Pascal had het met Twilhaar niet getroffen, een sterke speler. Lange tijd ging ht redelijk gelijk op, maar gedurende partij zag je het voordeel voor Twilhaar toenemen, uiteindelijk verlies. Tussenstand 7-5. Chris had met Aliar de zetjeskoning tegenover zich. Maar zoals ik Chris ken gaat hij gewoon voor zijn eigenspel, kwam niet in de problemen en rondde het bekwaam af naar de remise, waardoor het 8-6 werd. Het kon toch niet meer mis gaan, Frank was intussen door het uitdunnen van de rechtervleugel een schijf voorgekomen, zonder compensatie van zijn tegenstander. Maar trapte in de 6-om 5 stand in een lichte doorbraakcombinatie waardoor het voor Frank teleurstellend remise werd, maar het was wel het punt voor de prachtige overwinning van DIOS-2.
Het derde team, qua rating in de top-3, had gelijk een gelijkwaardige tegenstander tegen het altijd sympathieke Laren. Cees ging deze competitie voortvarend van start, een mooie aanvalspartij, daarbij geholpen door Herman Beuzel die zomaar een schijf kado deed. Afspel was kinderspel. Net als bij het eerste ook een een nieuwe speler, Haitze Meurs. De achternaam verraadt het natuurlijk al, positioneel zeer goed. Was ook duidelijk aan het spel te zien, toen de tegenstander een te dure doorbraak nam, werd de dam opgesloten en deze kwam niet meer te voorschijn. Tussenstand inmiddels 4-0. Bert had geen moeilijke middag, van Lenthe raakte al snel het spoor bijster, Bert won een schijf en daarna ging het hard, en weer twee punten erbij. Jay leek vanaf het begin op een punt uit te zijn, enige terreinnadeel, wat zich gedurende partij herstelde in een evenwicht en de puntendeling kwam er. Harry had de zwaarste tegenstander, maar gaf geen krimp, kwam zelfs beter te staan zonder zomaar te kunnen winnen. Uiteindelijk gelijk hetgeen de tussenstand op 8-2. Jan Vesters had een moeilijke middag, Tonny Roeterdink bleef maar aanvallen en kreeg alle sterke velden in handen, wat Jan ook probeerde (lokzetten ed) Tonny bleef volharden in het bezetten van de goede velden, en dat sloeg zoals zo vaak door naar de winst. 8-4 wordt het nog spannend?. Jaap speelde tegen Tonnie, dit denk ik al wel voor de tig-ste keer. Wat ze ook probeerden de puntendeling was een feit de overwinning voor DIOS-3 ook. Tenslotte verloor Erik als laatste. Meestal is hij degene die de laatste noodzakelijke punten binnenhaalt, dit keer was Johan te sterk, maar gaf alleen de eindstand een dragelijker aanzien 9-7.
Het vierde team op bezoek bij Raalte beet vel van zich af. Jan von Kann zocht de randen van het bod op, gig echter over het randje en verloor. Bernard had een innige omklemming op het bord, waardoor hij ijzersterk stond. Echter toen ze van elkaar gescheiden werden kwam er een doorbraak op het bord, met een onnodige nederlaag als gevolg. Gerrit bracht de spanning terug, na een prachtig offer was de partij volkomen kansloos geworden, de overwinning voor Gerrit was terecht. Gerrit van Wijk speelde een oneerlijke strijd, tweeeneenhalf keer was zijn rating lager. Toch vocht hij voor wat hij waard was, echter de opsluiting was te lastig, de nederlaag een feit. Rob bracht de spanning wederom terug door een snelle schijfwinst en daarna soepel naar de winst. 6-4 inmiddels achter. De 140 ratingpunten minder deerde Allard niet, geen enkel moment kwam onze sponsor in de problemen en pakte terecht een punt. Jan Fokkink speelde ook een prima wedstrijd, nam het centrum volledig in, maar moest wel oppassen voor een dreigende doorbraak op zijn zwakkere rechtervleugel. In een redelijk volle stand werd besloten tot remise. Kan de laatste partij nog zorgen voor een wedstrijdpunt, ook hier wederom een groot ratingverschil. Theo speelde een prima partij en kon niet anders dan in een nadelige stand de remise te accepteren, daar helaas een 9-7 nederlaag. Gezien het spelbeeld denk dat dat 8-8 een juiste weerspiegeling zou zijn geweest, maar dat telt in de to(b)psport niet.
Over twee weken (1 oktober) een volle zaal met dammers, drie teams spelen thuis, dus voor de supporter een geweldige kans op spelers uit Leeuwarden, Nijmegen en Raalte te zien op onze thuisbasis Restaurant Grenszicht in Eibergen,